Via internet hadden wij fantastische plaatsen kunnen boeken. Toch kwamen we enigszins vermoeid in Hong Kong aan. Wat meteen opvalt, is dat er veel Chinezen zijn. Het is ook wel te verstaan als je goed luistert. Ik hoorde iemand zeggen dat hij naar de Lidl wilde.
Een paar vrouwen waren in een fort aan het fotograferen en toen zei ze #$$%&* ten yards*&^%$#@. En meteen ging een groepje op een meter of 3 afstand staan voor de foto. En zo heb ik nog veel meer woorden verstaan.

Hong Kong is een klein grondgebied met ongeveer 7 miljoen inwoners. Er komen 10 miljoen toeristen per jaar. Veel mensen op een klein grondgebied betekent heel hoge gebouwen. De aldaar gestationeerde Europeanen, Amerikanen, e.d. wonen in, naar onze begrippen, normale flats. De Chinezen moeten het doen met veel minder. Een flat van 35m2 doet zo’n €700 huur, de helft van het salaris van de gids.

Op de eerste dag waren wij wat duf na de lange vliegreis, dus hebben wij de omgeving van het hotel een beetje verkend. Het hotel lag midden in Kowloon. Dat was prettig omdat dit middenin de juiste winkelstraten ligt. Sommige dingen zijn goedkoop, andere niet. Je moet wel afdingen en prijsbewust zijn.

Op de 2e dag in Hong Kong deden we een sightseeing tour. De gids was moeilijk te verstaan, ook door de jongeren in de bus.
Een van de dingen die wij bezochten was de Man Mo tempel.

De Man Mo tempel is een van de oudste tempels van Hong Kong en inde 19e eeuw een van de belangrijkste in de wijk waarin hij ligt. Man is de god van de literatuur en Mo de god van de krijgskunst. Er wordt veel wierook gebrand maar ook kaarsen. Offers worden ook gebracht.

Het hert (waar er 2 van zijn) is een symbool voor een lang leven en rijkdom.

Vervolgens naar The Peak  (Victoria Peak) met een uitzicht vanaf 373 meter op Kowloon en Hong Kong. Ook het oude vliegveld tussen de flats is van daaruit te zien. Een van de gebouwen in aanbouw op de achtergrond wordt 450 m hoog.

Onderweg naar de prachtige Repulse Bay, vernoemd naar het Britse oorlogsschip Repulse dat inde 19e eeuw in de Zuid-Chinese Zee op piratenjacht ging, kwamen we nog langs de haven waar ons een tochtje met een gemotoriseerde sampan wachtte.

Na een prachtige rit door de met neonreclame verlichte straten van Hong Kong en Kowloon arriveerden we weer bij het hotel. ’s Avonds bezochten we nog een van de markten en allerlei andere winkels, aten natuurlijk met stokjes en gingen moe doch voldaan naar bed.

De volgende dag bezochten we Ocean Park, een berg met aan de ene kant een heel lange roltrap en aan de andere kant een heel lange kabelbaan. Eigenlijk niets voor ons want het is een pretpark voor gezinnen met jonge kinderen. We konden het niet laten om in de wildwaterbaan en de achtbaan te gaan. Wel hebben we drie geweldig mooie dingen gezien: panda’s, een prachtig mooi kwallen aquarium (geweldig gewoon) en een groot, diep zeeaquarium met meerder verdiepingen. Daarin zaten verschillende soorten metersgrote haaien, grote adelaarsroggen, enorme baarzen en zeeschildpadden en nog veel meer. We waanden ons bijna onder water in de tropen.

Voor we naar buiten gingen en na een uur in de rij voor de kabelbaan te hebben gestaan gingen we nog even op de foto met de leeuw uit Madagaskar.

Die avond namen we een taxi naar de pier waar een schip ons wachtte voor een dinnercruise met lasershow. De show was niet veel, maar de rest wel. De taxichauffeur op de terugweg wist de weg niet en zette met duizend excuses de meter uit die gewoon door bleef tellen. Het ging maar om een paar centen, dus we lieten het maar zo.
De volgende ochtend om half zes weer op, ontbijten en pleite.
Phillip had op het verkeerde papier gekeken dus waren we naar het verkeerde hotel gewandeld. Toen onze pick-up meer dan 10 minuten over tijd was, keek hij op het juiste papier. Oei, een paar blokken verderop. Snel een taxi aangehouden en we waren nog net op tijd, tot onze grote opluchting.
Nu wachten op de Macau Ferry om in een uur naar Macau, een vroegere Portugese kolonie die in 1999 gelijk met Hong Kong werd overgedragen aan China, te varen. De grens met China blijft echter nog 50 jaar gesloten voor de Chinezen i.v.m. de grote toestroom naar de welvaart die zou ontstaan en waardoor  de welvaart licht zou kunnen omslaan in armoede.

In 1555 was een Portugees schip in een storm de weg kwijt geraakt. In de verte zagen ze de lichten van de Chinese tempel Ama. Zo kwamen ze terecht in het vissersdorpje Ma Kong wat door communicatieproblemen van de Portugezen werd verbasterd naar Macau en zo heet het nu nog.

Het werd en rijke kolonie waardoor er een strijd met de Hollanders ontstond. Die wilden dat wel in handen krijgen. De Hollanders waren sterker en wonnen steeds meer terrein.
Op een dag zag een Portugese soldaat op de berg Maria verschijnen. Dat vertelde hij door waardoor bij de psychologisch overwicht ontstond. Zij wonnen de strijd en na de oorlog werd op die berg de kerk gebouwd,gewijd aan Maria. Haar beeltenis zie je op de kerk.
Het roze gebouw links eronder was vroeger het huis van de gouverneur, nu gebruikt als opvang voor allerlei vips.

De tempel van Ama, opgericht in 1468  ligt nu meer landinwaarts door de landwinning die plaatsgevonden heeft. De tempel is gebouwd ter ere van Ma of Ama.
Een jonge vrouw wilde met een schip mee varen naar het vissersdorpje. Ze had geen geld dus de rijken namen haar niet mee. Een paar arme vissers op een van de boten deden dat wel. De schepen voeren in konvooi. Er kwam een grote storm en de schepen vergingen een voor een, behalve die waar Ma op zat.
Toen het schip aanmeerde zagen ze de vrouw weglopen naar boven. Ineens steeg een rood licht op en Ama was verdwenen. Men dacht toen dat het door haar kwam dat hun schip als enige de storm overleefd had en bouwde een tempel voor haar.

In 1847 ontstond Hong Kong, dat door de Chinese keizer aan de Engelsen werd gegeven nadat de Chinezen de 1e opiumoorlog verloren. Hong Kong lag gunstiger dan Macau dat vanaf die tijd steeds meer aan belang inboette en uiteindelijk weer een vissersdorp werd.
Macau is nu bekend om haar casino’s (qua gokopbrengsten gokstad nummer 1 in de wereld), haar Formule 1 circuit en als toeristische trekpleister.

Op enkele honderden meters zie je het vasteland van China. Daar wonen veel Macau’ers omdat door het kleine grondgebied de huizen schier onbetaalbaar zijn. Ze werken wel in Macau.

Over de stad Zu Hai gaat de volgende legende.
Opeen dag kwam daar een vrouw die de vissers hielp met adviezen en manieren om vis te vangen. Er werd inderdaad veel meer vis gevangen en het dorp werd steeds rijker. De vrouw en de hoofdman van het dorp werden verliefd op elkaar en gingen steeds meer met elkaar om en wilden trouwen. Boze en jaloerse tongen in het dorp beweerden dat de vrouw wel een boze draak moet zijn anders had ze dat van het vissen nooit kunnen weten.
Ze moest haar halsketting maar eens afdoen en dan zou ze weer in de boze geest veranderen. De jonge hoofdman was wanhopig en wilde bewijzen dat het allemaal niet waar was en deed in haar slaap de halsketting af. Meteen veranderde ze in een draak.
Het  bleek een goede draak uit de zee te zijn en ze was gekomen om de mensen te helpen met vissen waar ze door haar afkomst natuurlijk veel van wist. Doordat de draak in haar natuurlijke gedaante in het water hoorde te leven, stikte ze op het land als een vis en stierf.

De hoofdman was ontroostbaar. Maar de oppergod die dat zag was heel erg geraakt door deze toestand en zei tegen de hoofdman dat als hij de grootste parel zou opduiken, de vrouw weer tot leven gebracht zou worden. De hoofdman heeft drie jaar overal gedoken waarna het hem lukte om de grootste parel op te duiken. De vrouw werd weer tot leven gewekt, maar nu als echt mens, en ze leefden nog lang en gelukkig.

We kregen nog een half uur om een casino te bezoeken of te winkelen.
Wij bezochten een casino en wonnen 11 Hong Kong dollars (€1,10). We hadden wel eeen paar dollar meer kunnen winnen, maar we snappen niets van die machines en moesten een paar keer om hulp vragen.

De laatste dag in Hong Kong nog wat gewinkeld op o.a. op de markt die ’s avonds ontzettend druk is. ’s Avonds is het veel drukker op straat dan overdag.

Op Hong Station, een treinstation konden we al inchecken voor het vliegtuig. Waren we meteen van onze koffers af. Wel zo gemakkelijk. Het gehele openbaarvervoer is daar wel gemakkelijk, je komt overal en goedkoop.
Nu op naar Perth.

Lucia en Phillip de Graaff

Perth, 24 januari 2009.