Header image Marokko


Phillip de Graaff
  HOME ::
   
 
Marokko 2

 
       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De koningssteden van Marokko 2
Vandaag om 7 uur op, dat viel mee. Lucia ging douchen maar het water bleef in het bad staan. Ik zei dat ze aan die knop moest draaien maar die hield ze even later los in haar hand en het bad bleef nog steeds vol. Uiteindelijk heb ik de stop maar met de hand eruit getrokken en toen liep het water wel weg. Toen was ik aan de beurt. De douchekop kwam halverwege mijn rug en ik had dus meteen mijn ochtendgymnastiek al gehad.
Na het ontbijt vertrok de bus om ons naar een grote moskee in Casablanca te brengen. Deze is deels in zee gebouwd.



Er wordt gezegd wegens plaatsgebrek maar de initiator, de inmiddels overleden koning Hassan II, was gegrepen door een vers uit de Koran: De troon van God staat op de zee. Misschien is het een uit het ander voortgekomen. Er hebben 2.500 arbeiders aan gewerkt en 10.000 ambachtslieden en kunstenaars. Het gebouw is ontworpen door een Franse architect en de bouw duurde 1986 tot 1993.

 

 

Er is veel marmer gebruikt dat uit Agadir gehaald werd maar ook hout, brons, koper en onyx. Onder de moskee zijn toiletgebouwen en badhuizen. De vierkante minaret is 200 meter hoog en straalt ’s avonds groen laserlicht uit opdat de gelovigen weten naar welke kant ze moeten bidden. Dat licht is op 24 km afstand nog te zien. Het licht is groen en dat heeft wel een reden. Er gaan verschillende verhalen over. Groen is voor de islam de kleur van de palmbomen, de kleur van de vrede. Verder wordt gezegd dat het de kleur van de hemel is maar ook dat als je in de woestijn loopt en je ziet groen dan weet je waar de hemel is.


De moskee zoals je hem bij aankomst ziet

Overal zie je deze zuiltjes

De toiletten onder de moskee

Hier zie je de mensen wassen na het toiletbezoek


 

Een gebedsoptocht bij de moskee

Hier de kop van de optocht

 

Het is wel typisch 20e eeuwse architectuur. Binnen worden sculpturen en ornamenten veelvuldig herhaald. De koning komt hier twee keer per jaar naar toe om te bidden; op de zesde dag van de ramadan en op de geboortedag van Mohamed. Dit laatste schijnt volgende week dinsdag , 15 januari,  het geval te zijn. Vandaag komt hij ook maar om te bidden voor regen.

Naar deze boog kijk je richting Mekka

Dit houten plafond kan openschuiven bij mooi weer

Gescheiden bidden op het plein, vrouwen links

Mannen rechts


Aan de overkant zagen we de beroemde boulevard La Corniche al. We reden door de “ville nouvelle” nog in koloniale stijl door de Fransen gebouwd. Onderweg zagen we nog een auto van een autorijschool met twee sturen.


Casablanca was oorspronkelijk een Berberstad die in de 10e eeuw nog niet was geïslamiseerd; dat gebeurde in de 11e eeuw. In de 14e eeuw werd de Berberstad door de Portugezen verwoest. Pas in de 17e eeuw werd het pas weer echt herbouwd. Tegen de 20e eeuw begonnen de Fransen “la ville nouvelle” te bouwen naast de oude medina. Medina betekent eigenlijk stad, maar hier wordt vaak de oude stad mee bedoeld. Rond 1920 kwam art deco in zwang, maar hier zie je toch wel veel Arabische/Marokkaanse invloeden in de art deco. Waar ze het hier echte art deco vinden, zie ik vaak maar flarden daarvan terug. De rechtbank heeft nog de meeste karakteristieken van art deco.

De rechtbank

 


De naam Casablanca is eigenlijk pas ontstaan in de tijd dat de handel met de Spanjaarden op gang kwam. Tijdens de Franse overheersing is de hoofdstad Fes verplaatst naar Rabat. De Fransen wilden daar een haven bouwen. Dat lukte echter niet en toen werd een geslaagde poging gedaan in Casablanca dat nog steeds een bloeiende handelsstad is met drie en een half miljoen inwoners.

...................Op de foto met toeristen............


Niet lang daarna bezochten we een katholieke kerk, gebouwd in de jaren 20 van de vorige eeuw. Aan de buitenkant is het niet bijzonder en de akoestiek binnen houdt ook niet over. Het is alleen een recht middenschip, niet in de karakteristiek kruisvorm van de plattegrond van een katholieke kerk. Heel mooi is wel het glas in cement werk. Ze hebben als het ware schilderijen gemaakt van brokken glas in cement die spelen met het licht van buiten en dat op karakteristiek wijze binnen de kerk tot uiting komt.

 

 

Toen we bij de boulevard La Corniche kwamen, zag je nog de verwoestingen die de storm van twee dagen geleden had aangericht met golven van wel 13 meter hoog. De mensen komen hier na werktijd hun ontspanning zoeken. Ook is het de plek waar jonge mensen op zoek gaan naar een rijke partner.


La Corniche

De parasol ligt nog om na de storm

In Rabat reden we langs een enorm grote begraafplaats. Volgens de islam mogen de doden niet gecremeerd worden, dus worden ze allemaal begraven.

De enorme begraafplaats

Niet iedereen woont in een mooi huis


Even later waren we bij een kasteel dat gebouwd is door een bepaalde stam die heel lang geheerst heeft. Kenmerkend voor die dynastie zijn de hoefijzervormige poort- en vensterbogen. Daarboven zie je Sint Jacobsschelpen die het Christendom symboliseren. Deze zijn aangebracht omdat ze zoveel mogelijk invloeden uit hun immens grote rijk terug wilden laten komen in hun architectuur. Het kasteel is later ook nog een piratennest en een legerkazerne geweest.

 

 

 

 


                     De hoefijzervormige poort

 Links- en rechtsboven de sint Jacobsschelpen

 

                        De oude kanonnen

                          Een oud waterrad

Vervolgens dwaalden we door de wit-blauwe medina van Rabat met de kleine smalle straatjes die verrassende wendingen namen. Het was geweldig. Het wit-blauw is ontstaan doordat de mensen die daar kwamen wonen hun bouwwijze en kleuren meenamen van het Middellandse Zee gebied waar ze vandaan kwamen.


           De straatjes lopen alle kanten op

Wit en blauw

Het komt overal terug


Na de medina reden we door de ville nouvelle met de typisch Franse bouwstijl: winkelgalerijen beneden en daarboven de woningen. We reden naar het koninklijk paleis van Mohamed VI. Het stamt uit de 18e eeuw  en is gesticht door de oppas van de koning. Het is overgegaan van koning op koning. Een aantal van daken van de gebouwen is in piramide vorm gebouwd .


Er is een verscheidenheid aan wachters aanwezig. De verschillen zijn heel ingewikkeld maar  die in het rode uniform en de blauwe pet zijn de paleiswachten. De belangrijkheid van de politiefunctionarissen schijn je te kunnen aflezen aan de grootte van hun snor. Een verkeersagent doet alleen verkeer en geen voetgangers; daar heb je ook aparte agenten voor.

 

Het koninklijk paleis

In hetzelfde gebied bevinden zich ook de werkplekken en woningen van de functionarissen. Wil je niet voor de koning werken dan verdwijn je daar; je mag er dan niet meer wonen.


 

Na het paleis bezochten we de niet afgebouwde moskee en de necropool (familiebegraafplaats) die in 10 jaar bebouwd werd ( 1961-1971).
In het midden van de 12e eeuw wilde Jacob de overwinnaar de grootste moskee bouwen. Aan de bouw werd begonnen en ook de minaret stond er al voor een deel, toen hij stierf. Er is nooit verder aan gebouwd.

De niet afgemaakte moskee


Naast dit gebied heeft indertijd Hassan II de bouw van een necropool geïnitieerd omdat die er nog niet was. In het mausoleum ligt o.a. Mohamed V. Het geheel is gebouwd van geïmporteerd Italiaans marmer, ook de sarcofaag. Om de sarcofaag is ook Aziatisch onyx gebruikt. Het plafond is gemaakt van acaciahout ingelegd met bladgoud. Als je buiten staat en je kijkt naar beneden is het net of het mausoleum op het water is gebouwd. Het is echter Aziatisch onyx dat zo geslepen en gepoetst is dat het erg spiegelt. ’s Avonds is dat niet te zien.


In het midden de sarcofaag met Mohamed V

 Het acacia houten plafond ingelegd met bladgoud

Toen naar het hotel waar we gezellig gedineerd hebben. Morgen weer om half zeven op.