De koningssteden van Marokko 1
Het begon al met een hectische avond voorafgaande aan het vertrek en het werd een korte nacht. Om half zeven ’s morgens stonden we al bij de bus, daarna de trein in en een uur daarna hadden we de koffers afgegeten en genoten we van een ontbijtje bij Mc Donalds. We moesten naar G 12. Nu hebben we al heel wat gereisd maar daar waren we nog nooit terecht gekomen. We moesten in een bus stappen  en vanaf het platform de trap op het vliegtuig in. Je waaide uit je hemd. Bij de gate hadden ze blijkbaar allerlei problemen of het waren beginnelingen maar het vliegtuig vertrok met meer dan een half uur vertraging. Het was maar voor twee derde gevuld dus we hadden drie stoelen met zijn tweeën. 

Na bijna drie en een half uur vlogen we het luchtruim van Marokko binnen en landden in Casablanca. Het was daar 25 graden en een uur vroeger. Na een praatje van onze gids reed de bus naar het hotel, Transatlantique. Edith Piaf heeft daar nog gelogeerd. Buiten ziet het er deels nogal armoedig uit maar binnen kwam de koloniale stijl mooi tot zijn recht. Een echte oude lift stond tot onze beschikking en bij de ingang werden we verwelkomd door prachtige bronzen beelden.

Op de kamer aangekomen we erachter dat de koffer van Lucia door het luchthaven personeel vakkundig gesloopt was maar gelukkig is hij nog wel te gebruiken voor deze vakantie. Mijn koffer ging niet open; hadden ze geprobeerd in te breken in de koffer????? Ineens zagen we dat het niet onze koffer was. In ons reisgezelschap is nog iemand aanwezig met  precies dezelfde koffer. Die andere mensen waren er ook al achter dat er iets niet klopte dus in no time hadden we onze eigen koffer terug.
We waren al gewaarschuwd geen paspoort mee te nemen en niet met een tas te lopen. Je liep dan kans die kwijt te raken aan een of andere crimineel. Het donkerde al enigszins toen we de stad in liepen. Bij een van de cafés zat een stel uit de bus. Wij sloten aan om koffie te drinken. Toen ik rondkeek, zag ik dat onze vrouwen de enige twee vrouwen waren. Later bij he rondlopen zagen we hetzelfde beeld, alleen mannen. Tegenover me was in de muur een waterspuwer ingebouwd; jammer dat hij het niet deed. Na een poos rondgedwaald te hebben in het centrum van Casablanca, keerden we terug naar het hotel om te dineren.
Casablanca is een drukke stad en het lijkt erop dat in het verkeer het recht van de sterkste heerst maar de auto’s stoppen overal netjes voor de voetgangers. Het is er erg modern maar er zijn wel heel veel verwaarloosde gebouwen. Jammer want in goede staat zouden ze er prachtig uit zien.

Een van de vele schoenpoetsers doet zijn werk in Casablanca bij nacht	Waterspuwer	Fontein met mooie gestileerde dolfijnen

Morgen is het weer vroeg dag, maar eerst de airco repareren en dan warm laten blazen want je bevriest in de kamer.